Aktywność fizyczna u dzieci pobudza dojrzewanie układu nerwowego, a to z kolei przyspiesza rozwój motoryczności. W układzie nerwowym występuje m.in.: dojrzewanie ośrodków ruchowych w mózgu (i właśnie wzrost motoryczności), poprawienie szybkości przewodzenia bodźców nerwowych, polepszenie koordynacji ruchowej i szybkości reakcji na bodźce, zmniejszenie poziomu lęku i stanów depresyjnych, a także poprawienie jakości snu.

Dzięki ruchowi dziecko poznaje otaczający je Dzięki ruchowi dziecko poznaje otaczający je świat, wzbogaca swoje doświadczenia, kształtuje pamięć i uwagę. Rozwija swoją samodzielność. Zabawy i ćwiczenia w grupie uczą zachowań prospołecznych - dziecko podporządkowuje się obowiązującym normom i zasadom.

W przypadku dzieci aktywność fizyczna, a w szczególności trenowanie sztuk walki, stwarza sytuacje, w których dziecko uczy się pokonywać trudności, radzić sobie ze zmęczeniem, przeżywać sukcesy i porażki, a także kontrolować emocje. Do niewątpliwych korzyści należy też to, że sprzyja kształtowaniu relacji z innymi, umiejętności współpracy, negocjacji i samokontroli. Rośnie nam ciekawy młody człowiek, który w przyjaznych, kontrolowanych warunkach zdobywa wiedzę o sobie i o życiu. Często trener - mistrz jest ważną osobą, z którą uczeń nawiązuje bezpieczny kontakt, wzoruje się na nim, obserwuje, uczy się od niego postaw, bierze z niego przykład. Niejednokrotnie to właśnie trener tłumaczy i odpowiada na trudne pytania czy też uczestniczy w ważnych życiowych momentach i robi to z pozycji osoby wiarygodnej, bo niezaangażowanej (jak rodzice czy przyjaciele).